SPU Meister Silver G MkII został ulepszony pod względem materiału uzwojenia cewki, igły i magnesu.

Kaseta została wyposażona w srebrny drut wieloprzewodowy 6 – dziewiątki o wysokiej czystości (o czystości 99,9999%), który zapewnia bardziej otwartą i odkrywczą prezentację z najwyższej półki.
Masa końcówki igły eliptycznej w kolorze nude została zmniejszona o ponad 50%, co skutkuje zwiększoną zdolnością śledzenia i odtwarzaniem mikrodynamicznych szczegółów.
System generatora został poprawiony, aby zapewnić nieco wyższą moc wyjściową, aby zapewnić kompatybilność z szerszą gamą transformatorów z ruchomą cewką i aktywnymi przedwzmacniaczami MC.

Dane techniczne:

Napięcie wyjściowe przy 1000 Hz 5 cm / s - 0,3 mV
Balans kanałów przy 1 kHz <1 dB
Separacja kanałów przy 1 kHz> 20 dB
Separacja kanałów przy 15 kHz> 10 dB
Pasmo przenoszenia 20-20 000 Hz + 2 / -1 dB
Zdolność śledzenia przy 315 Hz przy zalecanej sile śledzenia *)> 70 μm
Podatność, dynamiczna, boczna - 8 μm / mN
Promień końcówki igły - r / R 8/18 μm
Zakres siły nacisku - 3,0-5,0 g (30-50 mN)
Zalecana siła nacisku - 4,00 g (40 mN)
Kąt śledzenia - 20º
*) Wartość typowa

Impedancja wewnętrzna, rezystancja DC - 3 omy
Zalecana impedancja obciążenia> 10 omów
Materiał spirali - Srebro, 6-dziewiątki
Materiał korpusu wkładu - mielone drewno i kompozyt żywiczny
Kolor wkładu - Błyszcząca czerń
Waga wkładu - 30 gramów

Link do strony producenta

60 lat historii produktu

Żadna inna firma nigdy nie trzymała modelu wkładki gramofonowej w swoim asortymencie przez tak wiele lat. Ze SPU korzystały wczesne firmy nadawcze, wśród których marka Ortofon była już dobrze znana z pierwszego systemu cewek ruchomych - systemu Ortofon mono w małej czarnej obudowie A. Tak zwany „dźwięk Ortofona” stał się synonimem dźwięku z SPU, na wczesnym etapie.

Jeszcze w 1958 roku Ortofon SPU brzmiał jak żadna inna wkładka, ponieważ wyprzedzał konkurencję. Dziś SPU wciąż ma dźwięk, który jest zdecydowanie własny i cieszy się niezwykłym zainteresowaniem - szczególnie wśród audiofilów, których systemy składają się z klasycznych lamp lampowych i głośników tubowych lub reflex.

Ale bez żadnej innej wkładki w ciągu pół wieku, czy kiedykolwiek musieliśmy zwracać tyle uwagi na uszanowanie oryginalnego brzmienia przy poprawianiu danych technicznych, jak w przypadku modelu SPU. W rezultacie i aby pokazać względy na ten cel, po 60 latach nadal będzie można znaleźć podstawowe elementy wizualne, oryginalny projekt, a także oryginalne elementy konstrukcji obwodu magnetycznego zachowane w pełni nienaruszone.

Najwyraźniej produkt zmieniał się w trakcie swojej ewolucji. Nowe możliwości w zakresie materiałów obudowy, diamentów i systemu magnetycznego zostały zastosowane w celu ulepszenia SPU i jego wydajności, przy jednoczesnym zachowaniu wierności oryginalnej koncepcji. Oczywiste jest również, że za 60 lat niektóre komponenty zostaną zmienione, ponieważ dostawcy nie będą już ich wytwarzać i trzeba będzie znaleźć zamienniki.

Wróćmy jednak na chwilę do miejsca, w którym wszystko się zaczęło, kiedy to SPU wystrzelono w 1958 roku.

Odbiór stereo

Termin „SPU” oznacza „odbiór sygnału stereo”, tak jak w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku wkładki gramofonowe nazywano „przetwornikami”. Oryginalny SPU został wprowadzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie na wkładki do odtwarzania nowych płyt stereo. Bazując na 10-letniej technologii Ortofona i doświadczeniu w dziedzinie wkładek monofonicznych, SPU natychmiast wyznaczył standard dla zastosowań profesjonalnych i audiofilskich.

Pan Gudmandsen, jeden z ówczesnych czołowych inżynierów Ortofona, wziął główny udział w opracowaniu tej wkładki. 10 lat wcześniej pan Gudmandsen był głęboko zaangażowany w tworzenie podstawowego systemu Ortofon Mono MC. W tamtym czasie pan Gudmandsen oczywiście nie posiadał tak wyszukanego zaplecza, które obecnie składa się na rozwój firmy. Niemniej jednak jego talent do odtwarzania dźwięku i dotyk geniuszu pozwoliły mu stworzyć THE CARTRIDGE, aby przetrwać wszystkie inne.

Równolegle z tym rozwojem Ortofon opracował stereofoniczną głowicę tnącą do masteringu płyt, a ekspertyza Ortofona i działania rozwojowe w zakresie tworzenia przetworników do analogowego sprzętu odtwarzającego stworzyły nowe standardy w tamtych czasach. Należy również pamiętać, że Ortofon w czasie drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu specjalizował się w wykonywaniu srebrnych natrysków dysków lakierniczych oraz urządzeń do szybkiego galwanizacji niklowej matryc do produkcji płyt gramofonowych. Bardzo ważny element oparty na technologiach wspomnianego procesu malowania niklem od samego początku został włączony do SPU jako bardzo fundamentalna część odpowiedzialna za zawieszenie układu oscylacyjnego. Ten element składający się z wspornika i szkieletu nigdy nie był prześcigany przez żadnego producenta wkładek i jesteśmy przekonani, że wspomniany „Ortofon Sound” w dużej mierze był pod wpływem tego elementu. Ze względu na bardzo niską impedancję i bardzo niską moc wyjściową, pierwsza wkładka SPU, SPU-GT, miała mały transformator zintegrowany z jednostkami wkładki w obudowie GM, dając około 7 mVolt przy 5 cm / s, odpowiedni dla gniazd wejściowych MM z obciążeniem 50kOhm. Jednostka kasetowa SPU była również dostępna bez transformatora w oryginalnej obudowie A z systemów mono. Dla dwóch różnych obudów A i G Ortofon opracował program ramion, wśród których RMA / RMG 212 i 309 stały się bardzo dobrze znane.